Stichting Woonkompas Etten-Leur

Eind 2016 ben ik een zoektocht begonnen naar een geschikte woonplek voor mijn destijds 18-jarige zoon die net als zijn leeftijdsgenoten graag zelfstandig wilde gaan wonen. Een kleinschalige woonplek om zelfstandig begeleid te wonen voor mensen met een beperking in het autisme spectrum werd het uitgangspunt.

Ik klopte aan bij zorginstellingen. Deze gaven weinig duidelijkheid over hoe en waar beschermd wonen aangeboden wordt. Zorginstellingen vragen vooraf veel privacy gevoelige informatie en leggen het initiatief vooral terug bij de ouders. Daarnaast zijn er enorme wachtlijsten.

Per saldo, de belangenvereniging voor persoons gebonden budgethouders, gaf de nodige informatie over de vele woonvormen. Denk hierbij aan een Thomashuis, een ouderinitiatief en zorginstellingen. Een ouderinitiatief sloot het meest aan bij de behoefte van mijn zoon en bij mijn wensen. Daar zijn echter stenen en andere ouders voor nodig.

De regie willen houden over wat er met je kind gebeurt komt voor vrijwel alle ouders op de eerste plaats bij het opzetten van een ouderinitiatief. Naast de lange wachttijd voor de meest ideale plek bij een zorginstelling missen zij iets in het bestaande aanbod, waarbij het vooral gaat om zeggenschap over de zorg, een huiselijke sfeer en onderlinge betrokkenheid tussen bewoners, zorgverleners, ouders en overige familie.

Contact leggen met wooncorporaties en de gemeente Etten-Leur werd de volgende stap. Het was een hele uitdaging en het kostte veel tijd en energie om alle partijen aan tafel te krijgen. Bij de bezoeken aan wooncorporaties ontstond al snel een spanningsveld tussen enerzijds de corporatie, die alleen in gesprek wilde met een stabiel samengestelde groep ouders en anderzijds de ouders die eerst zekerheid wilden over de locatie van de woonruimte, voordat zij bereid waren zich te binden.

Eind 2017 komt de toezegging van de gemeente Etten-Leur voor woonruimte in samenwerking met wooncorporatie Alwel. Vanaf dat moment is het niet meer de vraag óf maar wanneer het ouderinitiatief tot stand komt. Het kleinschalige wooninitiatief wordt op de plek van de basisschool het Kompas in Etten-Leur gebouwd. Passend bij de oorspronkelijke naam van de school ontstaat de Stichting Woonkompas Etten-Leur. Een kompas geeft richting aan de stichting (bestuur en ouders om zelf zorg in te kopen) en aan de bewoners bij zelfstandig begeleid wonen.

Tegelijkertijd zoek ik de media op voor geïnteresseerde ouders en voer intensieve gesprekken met de Gemeente Breda, Gemeente Etten-Leur en stichting MEE West-Brabant. Gezien de complexiteit en de vele werkzaamheden behorende bij dit ouderinitiatief geeft de Gemeente Etten-Leur gehoor aan mijn vraag om onafhankelijk advies en ondersteuning van stichting MEE West-Brabant.

Inmiddels hadden zich volop belangstellende ouders gemeld en konden we een professioneel stichtingsbestuur samenstellen. En daarmee kreeg ik het gevoel er niet langer alleen voor te staan maar vanuit een gezamenlijke ambitie verder te kunnen werken om een succes te maken van dit ouderinitiatief.

Leonore Eijkenboom – van Tienen